І тчэ, забыўшыся, рука…

18 Марта’18
2136

І  тчэ, забыўшыся, рука…

Не надта дасведчанаму чалавеку знайсці аддзел рамёстваў і традыцыйнай культуры ў Свіслачы зусім не проста. Размяшчаецца ён у аднапавярховым цагляным будынку за былым кінатэатрам «Звязда» па вуліцы Мяльнова. Цяпер тут знаходзіцца сектар па рабоце з дзецьмі і моладдзю.

 

Кіруе аддзелам загадчыца Аксана Васілька. Разам з ёй працуе пяць майстроў. Якіх толькі цудаў, вырабленых іх рукамі і фантазіяй, не ўбачыш тут: прыгожыя лялькі, сувеніры з гліны і саломкі, карціны, пано і шмат-шмат чаго яшчэ. Дарэчы, у аддзеле рамёстваў працуе пастаянная выстава-продаж сувенірнай прадукцыі.

 

І  тчэ, забыўшыся, рука…

 

 

І  тчэ, забыўшыся, рука…

 

 

І  тчэ, забыўшыся, рука…

 


Жанна Сыраежка (на здымку) прыйшла ў аддзел не так даўно, але працы ў сферы культуры яна аддала ўжо амаль 30 гадоў. Спачатку захаплялася вязанымі лялькамі, традыцыйнай беларускай выцінанкай. А апошнім часам шмат увагі аддае пляценню традыцыйных беларускіх паясоў.

 

І  тчэ, забыўшыся, рука…

 

 

І  тчэ, забыўшыся, рука…

 


Майстрыха ўпэўнена, што пояс для нашых продкаў быў амаль што не самым галоўным элементам гардэробу, які суправаджаў чалавека ад першых дзён жыцця і да самой смерці:


– Пояс з’яўляўся абавязковай часткай нацыянальнага касцюма беларусаў. Яго насілі дарослыя і дзеці, мужчыны і жанчыны. Без яго наогул нельга было паказвацца на людзях. Лічылася, што ён абараняе ад многіх няшчасцяў.


Сваімі ўменнямі Жанна Тадэвушаўна шчыра дзеліцца на занятках з гурткоўцамі і пад час майстар-класаў, якія праводзяцца для ўсіх жадаючых.  

 

Ігар БАЯРКІН.

Предыдущая статья

Сэрца зямлі маёй